Selasa, 23 Mac 2010
Ahad, 17 Januari 2010
Khamis, 14 Januari 2010
Selasa, 12 Januari 2010
Isnin, 11 Januari 2010
Khamis, 7 Januari 2010
Rabu, 29 Julai 2009
ABU MARYAM DAN JIHAD DI MINDANAO
Dr. Abu Maryam adalah seorang doktor perubatan dari dari Mesir, yang juga mempelajari Ilmu Islam pada masa yang sama. Beliau telah berkahwin dan mempunyai seorang anak perempuan bernama Maryam, lantas nama beliau sedemikian, Abu Maryam. Meninggalkan isteri dan puteri beliau di Mesir, Abu Maryam tiba di bumi Jihad selatan Filipina dan tinggal di
Saya mengenali beliau selama berbulan-bulan dan tempat tidur saya bersebelahan dengan beliau. Beliau kerap sekali menunaikan solat malam - bukan sekadar satu atau dua jam, tetapi sepanjang malam. Apabila saya terjaga dari tidur pada jam 10 malam, beliau sedang bersolat. Kemudian pada jam 12 malam, saya mendapati beliau sedang bersolat. Hinggakan pada jam 3 pagi, beliau masih bersolat. Saya selalu tertanya-tanya seorang diri, “Bilakah hamba Allah ini tidur atau berehat?” Beliau bukannya begini untuk satu atau dua malam, tetapi sehingga berminggu-minggu.
Kemudian renungkan pula akan kegigihan beliau berjuang dalam keadaan persekitaran yang panas, cuaca tropika Filipina yang amat meletihkan. Dalam keadaan yang penuh mencabar ini, beliau biasanya berpuasa pada kebanyakan hari. Saya selalu tertanya-tanya bilakah beliau akan makan. Bibir beliau senantiasa basah dengan zikir mengingati Allah SWT. Tangan beliau sentiasa diisi dengan kitab Allah. Inilah yang diutamakan beliau, inilah yang mengisi masa terluang beliau.
Semasa Abu Maryam tinggal di Filipina, suatu kejadian yang menyayat hati telah berlaku. Tentera Kerajaan Filipina, di bawah arahan Ketua Komander, Tentera Kerajaan Filipina di Selatan Filipina, telah melancarkan satu serangan bedilan artileri yang hebat ke atas hospital para Mujahideen. Mereka mengebomnya dengan mortar, artileri dan roket. Kerosakan yang disebabkan oleh serang ini sangat teruk: seluruh hospital tersebut musnah, 22 orang umat Islam terbunuh (termasuklah para Mujahideen yang sedang dirawat, wanita dan kanak-kanak) dan ramai lagi yang cedera. Ini merupakan satu tindakan jenayah perang. Walaupun ketika dalam peperangan, serangan ke atas hospital, samada hospital awam mahupun hospital tentera, tidak dibenarkan. Abu Maryam berada di kawasan tersebut ketika serangan tersebut. Beliau berusaha sedaya upaya beliau membantu mereka yang tercedera melarikan diri dari runtuhan hospital tersebut. Beliau sangat sedih dan marah atas keganasan yang telah dilakukan oleh pihak Tentera Kerajaan Filipina tersebut.
Pada petang yang sama, Ketua Komander tersebut muncul di kaca National Television dan dengan bangganya mengumumkanm “Hari ini kami telah berjaya memusnahkan sebuah markas pengganas. Tiada orang awam yang mati dan tiada hospital yang dibedil.” Apabila Abu Maryam melihat perkara ini, satu tekad yang mendalam disematkan di lubuk hati beliau. Satu tekad yang sangat tinggi yang hanya mungkin ditanamkan oleh seseorang yang telah menjual jiwanya kepada Allah SWT, sebuah perniagaan yang amat berharga.
Pada petang yang sama, Abu Maryam mula bertanyakan mengenai Ketua Komander tersebut; lokasinya, markasnya dan ibu-pejabatnya. Minggu demi minggu berlalu, Abu Maryam terus mengumpulkan maklumat mengenai Ketua Komander tersebut. Dengan setiap maklumat yang didapati beliau, beliau akan keluar bersama kamera, senjata dan sedikit makanan - menghabiskan waktu sehingga beberapa hari pada satu-satu masa, meneliti lokasi-lokasi tersebut. Beliau mengambil gambar kawan-kawasan berkenaan, markas-markas dan juga bangunan-bangunan yang berkaitan dengan Ketua Komander tersebut. Beliau biasanya ditemani oleh seorang mujahid dari Taif, sebuah bandar berhampiran dengan Mekah, Azzam.
Beberapa bulan kemudian, Abu Maryam memutuskan bahawa sudah tepat masanya untuk si kafir laknatullah itu membayar hutang darah-darah umat Islam yang ditumpahkannya. Abu Maryam al-Misri dan Azzam at-Taifee bergerak menuju ke sasaran mereka berbekalkan senjata, bekalan dan keimanan yang tinggi. Mereka juga dibantu oleh seorang Mujahid Moro yang bertindak sebagai pembantu sepanjang perjalanan. Sasaran mereka adalah ibu-pejabat Tentera Kerajaan Filipina bagi seluruh selatan Filipina, yang juga merupakan markas Ketua Komander tersebut. Ibu-pejabat yang terletak di tengah-tengah sebuah bandar ini menempatkan kira-kira 2000 orang tentera kerajaan.
Ketiga-tiga mereka berjaya tiba ke destinasi seperti yang dirancang. Mujahid Moro tersebut mengambil tempat di luar ibu-pejabat tersebut, pada posisi yang membolehkan beliau meninjau keseluruhan ibu-pejabat tersebut. Abu Maryam bersama Azzam pula terus menuju ke pintu masuk markas tersebut. Pengawal markas yang tidak mengesyaki apa-apa dibunuh dengan mudah. Mereka terus memasuki markas tersebut dan bertempur dengan askar-askar Filipina yang terkejut dengan serangan secara tiba-tiba tersebut. Selepas beberapa minit pertempuran dengan senjatapi automatik dan bom tangan, ramai askar-askar Filipina yang mengawal kawasan hadapan markas tersebut terbunuh dan selebihnya melarikan diri ke belakang. Azzam kemudiannya mengambil tempat di bahagian luar dan Abu Maryam terus memasuki kawasan utama markas tersebut seorang diri.
Beliau terus menghamburkan peluru dan bom tangan di dalam markas tersebut dan mara ke sebuah bangunan di tengah-tengah markas terseubt, yang menempatkan para pegawai. Beliau memasuki bangunan ini, membunuh tiga orang pegawai tentera yang
Selepas menunaikan tekad beliau membunuh Ketua Komander tersebut, Abu Maryam berundur keluar dari dari bangunan tersebut dan bergegas ke arah Azzam yang berada di luar kawasan utama markas tersebut. Selama tiga puluh minit, mereka berdua kemudiannya terpaksa berhadapan dengan keseluruhan, 2000 orang askar di markas tersebut yang sudah menyedari akan serangan ke atas mereka. Setelah lama buntu, kereta-kereta perisai mula digunakan oleh askar-askar Filipina. Azzam menerima satu tembakan tepat peluru kereta perisai dan gugur syahid .
Tidak menyedari yang Azzam telah gugur, Abu Maryam terus berjuang dan seorang diri beliau bertahan selama kira-kira tiga puluh minit lagi. Beliau berjaya memusnahkan sebuah gudang peluru dan terus membunuh askar-askar musuh seorang demi seorang. Menurut saksi kejadian (ramai para penduduk bandar menyedari ‘kekacauan’ di markas tersebut), pada ketika ini Abu Maryam kelihatan tersenyum dan ketawa. Kereta-kereta perisai akhirnya pada ketika ini sudah mengepung beliau dan beliau ditembak dari semua arah. Akhirnya mujahid berani ini gugur akibat tembakan senjata automatik ke dada beliau dari atas sebuah kereta kebal dan sebutir peluru yang menembusi kepala beliau. Beliau menyertai saudaranya Azzam dan kita doakan mereka berdua diterima Allah SWT dari kalangan para Shuhada.
Tidakpun beberapa saat berlalu, haruman yang teramat wangi memenuhi persekitaran jasad Abu Maryam dan Azzam. Semua yang berada berhampiran kawasan tersebut, samada Muslim mahupun kafir, menghidu haruman istimewa ini. Keesokannya harinya ribuan umat Islam dari perkampungan-perkampungan berhampiran berkumpul untuk mengebumikan dua orang wira mereka. Semua yang menghadiri upacara pengkebumian terus menghidu haruman istimewa tersebut di kawasan kubur mereka walaupun selepas keduanya dikebumikan. Seorang lelaki mengoyak cebisan pakaian salah seorang dari mereka dan menunjukkannya kepada orang Islam. Ia masih berbau wangi.
Lewat hari tersebut, satu kenyataan rasmi dikeluarkan oleh Kerajaan Filipina: dalam serangan ke atas Ibu-pejabat tentera pada hari sebelumnya, 21 orang askar terbunuh (termasuk 8 orang pegawai berpangkat tinggi) dan ramai lagi yang cedera. Semua ini hasil perjuangan ikhlas 2 orang Mujahid yang beriman pada Tuhan mereka, dengan keizinan-Nya. “Berapa banyak terjadi golongan yang sedikit dapat mengalahkan golongan yang banyak dengan izin Allah.” [al-Baqarah : 249]
Saya masih teringat suatu hari ketika saya bersama-sama dengan Abu Maryam di tepi sebatang sungai untuk membersihkan diri. Saya melihat Abu Maryam berdiri di tebing sungai, merenung sekeping gambar yang berada di tangan beliau. Gambar tersebut adalah gambar anak perempuannya, Maryam, yang sudah dua tahun tidak bertemu. Saya lantas bertanya, “Kau rindukan anakmu, Abu Maryam?” Mendengar soalan saya, Abu Maryam menitiskan air mata, dan menjawab, dengan air mata masih bergenang di kelopak matanya; “Ya, aku merindui puteriku, tetapi demi Allah, aku merindui Allah dan Syurga lebih lagi.”
Isnin, 27 Julai 2009
AWAS ISRAEL
“Jika
Khamis, 16 Julai 2009
Kenali Taliban (Siri1)
Ketua Agama Taliban Adalah Ketua Negara
Lagenda Taliban menyatrakan bahawa pada musim bunga 1994, apabila mendengar dua orang gadis diculik dan dirogol di pusat pemeriksaan mujahidin di perkampungan Sang Hesar berhampiran Kandahar, mullah tempatan, Mohammed Omar, a veteran of the Harakat-i Inqilab-i Islami faction of mujahideen, mengumpul tiga puluh taliban lain membentuk pasukan pejuang, menyelamatkan gadis tersebut dan menggantung komander mujahideen yang bertanggung jawab. Selapas kejadian ini, menurut lagenda Taliban, perkhidmatan pejuang keugamaan yang alim ini amat dialu-alukan oleh penduduk kampung yang diganggu oleh mujahideen liar ini, dan dengan itu terbentuklah Taliban. Berikutan selepas kejadian ini, Omar lari ke Balochistan wilayah Pakistan, dari mana beliau muncul pada musim luruh, dilaporkan dengan 1,500 taliban pasukan bersenjata lengkap dan dibiayai dengan baik, yang akan menyediakan perlindungan untuk satu konvoi perdagangan Pakistan yang membawa barang-barang melalui darat ke Turkmenistan. Bagaimanapun, banyak laporan mencadangkan bahawa konvoi itu sebenarnya dipenuhi pejuang-pejuang Pakistan yang berlakun sebagai taliban, dan yang Taliban telah memperolehi banyak senjata, latihan ketenteraan, dan bantuan ekonomi daripada Pakistan.
Apabila berkuasa, Taliban melaksanakan undang-undang Islam. Taliban pernah memulakan rombakan kerajaan, pengganti yang mereka lantik mempunyai banyak pengalaman memerintah. Ramai yang mempunyai latihan ulamak, sarjana terpelajar mengenai Undang-undang Islam. Banyak kumpulan-kumpulan Anti-Islam takut dengan kebangkitan Islam sekali lagi, kerana Afganistan merupakan satu-satunya negara yang melaksanakan Undang-undang Islam yang lengkap. Hasilnya, kumpulan ini memulakan kempen propaganda selepas 2000, kebanyakkan dalam bentuk yang digelar penderaan wanita, dadah dan sebagainya. Taliban melarang pengusahaan candu popi di 2000, disebabkan oleh sebab-sebab keagamaan. Pengeluaran jatuh dari 4000 tan pada tahun 2000 (kira-kira 70% bekalan dunia) kepada 82 tan dalam tahun 2001, kebanyakan yang mana adalah dituai dalam bahagian Afghanistan yang diawasi oleh Perikatan Utara. Ini adalah apa yang dikatakan oleh menteri agama, Al-Haj Maulwi Qalamuddin, kepada New York Times: "Untuk sebuah negara yang terbakar, dunia ingin memberi mancis. Mengapa terdapat kerisauan mengenai wanita? Roti terlalu mahal. Tiada kerja yang ada. Budak-budak lelaki juga tidak pergi ke sekolah. Namun apa yang saya dengar adalah mengenai wanita. Di mana dunia apabila lelaki di sini ialah mencemar maruah mana-mana wanita mereka mahu?" Ini apa yang taliban katakan mengenai Pendidikan: "Bertentangan dengan lapuran mengenai pendidikan wanita dalam akhbar, angka-angka yang di dapati dari sektor pendidikan di Afghanistan, mendedahkan bahawa pendidikan wanita di pedalaman Afghanistan meningkat. Menurut satu kajian yang dijalankan oleh ahli Jawatankuasa Swedish bagi Afghanistan (Swedish Committee for Afghanistan) (SCA), hampir 80 peratus bagi sekolah wanita terletak di kawasan luar bandar di bawah pentadbiran Negara Islam Afghanistan beroperasi sepenuhnya. Ms. Pia Karlsson, penasihat pendidikan di Unit Sokongan Latihan Teknikal (Education Technical Support Unit) (ETSU) bagi SCA , berkata dalam satu temubual yang akhir-akhir ini diterbit oleh Frontier Post, akhbar harian Bahasa Inggeris yang berpangkalan di Peshawar bahawa hanya di dalam wilayah Ghazni, di mana Negara Islam di bawah kepimpinan TIMA berkuasa untuk dua tahun terakhirnya, kira-kira 85 peratus wanita masih di sekolah. Ms. Karlsson kata, "gambaran di luar bandar berbeza sepenuhnya."
Rabu, 15 Julai 2009
Laporan Harakah Shabab Mujahidin
Segala puji-pujian hanya bagi Allah, Tuhan seluruh alam. Selawat dan salam semoga tercurah bagi Nabi kita Muhammad saw, bagi keluarganya dan para sabatnya.
Amma ba’du.. Saudara-saudaraku sekalian dari Harakah Shabab Mujahidin di Somalia -dengan rahmat Allah swt, kita telah berhasil melakukan pembunuhan terhadap dua tentera Kafir dengan cara menembak mereka di kepala ketika mereka berdiri ketika berdiri dalam pasukan mereka di pasar Bakro, dan segala puji hanyalah milik Allah.
Mujahidin kita juga telah berusaha untuk membunuh Perdana Menteri Ali Muhammad Jedi yang disokong oleh tentera-tentera kafir dengan meletupkan bom yang ditanam ditepi jalan namun kenderaan yang dinaiki beliau terselamat dan tiada yang terkorban. Mereka juga terlepas dalam tiga serangan selepas itu namun mereka tidak akan berdaya di hadapan Allah swt yang maha kuasa.
Kami juga ingin memberi khabar gembira kepada umat islam
Dan saudara-saudara sekalian Harakah Shabab Mujahidin masih hebat pada jalan mereka, maju berjihad melawan penjajah dan kafir Ethiopia agar kalimat Allah menjadi yang paling tinggi serta tidak ada lagi fitnah, dan din seluruhnya menjadi milik Allah. Allahu Akbar ! Allahu Akbar ! Allahu Akbar !
“Kemuliaan itu hanya milik Allah, Rasul-Nya dan orang-orang beriman, akan tetapi orang-orang Munafik tidak mengetahuinya.”
Ya Allah yang menurunkan Kitab, Yang Maha Cepat Pembalasannya dan Penghancur musuh-musuh-Nya, kalahkanlah tentera kafir Ethiopia beserta sekutu-sekutu mereka di kalangan orang-orang Kafir dan siapa saja yang berada dalam barisan mereka.
Daripada: Saudara Kalian, Harakat Shabab Mujahidin, 02 Jamadul Awal 1428
Sumber: www. arrahmah.com
SEJARAH PARTI ISLAM SEMALAYSIA (PAS)
Kejayaan cemerlang PAS dalam pilihan raya umum ke-12 pada 2008 telah meletakkan PAS sebagai sebuah parti pembangkang utama yang dilihat oleh rakyat berupaya mengambil alih pemerintahan negara. Semenjak 1990, PAS telah melangkah maju daripada sebuah parti pembangkang yang dianggap ‘ekstrem’ menjadi sebuah parti pemerintah yang moderat dalam melaksanakan cita-cita Islamnya bermula di Kelantan semenjak 1990, kemudian ke Terengganu pada 1999 hingga 2004, dan kini PAS mendapat kepercayaan rakyat di Kedah, Perak dan Selangor. Di Parlimen juga, PAS telah bangkit dan menguasai 10 peratus daripada kerusi Parlimen atau 25 peratus daripada keseluruhan kerusi pembangkang. Perkembangan ini meletakkan PAS dalam perhatian peminat politik, pengkaji dan juga penyelidik.
Sebenarnya, kemunculan PAS dalam sejarah politik tanah air telah bermula semenjak 23 Ogos 1951 apabila para ulamak yang bersidang di Kuala Lumpur bersetuju menubuhkan sebuah persatuan yang dinamakan Persatuan Ulamak Se-Malaya. Nama persatuan ini kemudiannya diubah menjadi Persatuan Islam Se-Malaya (PAS) pada 24 November 1951, dalam satu
persidangan ulamak Malaya di Bagan Tuan Kecil (Butterworth), Seberang Prai. Itulah sekelumit permulaan sejarah PAS yang diasaskan oleh para ulamak yang kemudiannya berkembang menjadi sebuah pertubuhan politico-dakwah yang penting di negara ini. Penglibatan dan sumbangan PAS dala politik negara bermula sebaik sahaja ia ditubuhkan walaupun ramai pengkaji mengatakan PAS hanya menyertai politik menjelang pilihan raya 1955. Kemunculan PAS ini dikatakan hasil daripada silang pengaruh yang berlaku antara beberapa gerakan Islam yang lebih awal seperti Ikhwanul Muslimun di Mesir, Masyumi di Indonesia dan Jamaat Islami di Pakistan. Ketiga-tiga pengaruh ini telah menyerap masuk ke Tanah Melayu melalui para ulamak yang belajar di Mesir,
Dalam konflik pelbagai yang dihadapi oleh para ulamak dan situasi politik semasa yang masih tidak menuju kepada jalan Allah itu, maka para ulamak membuat pendirian untuk menubuhkan PAS. Haji Ahmad Badawi, seorang ulamak di Seberang Perai telah mengeluarkan satu manifesto yang dinamakan ’Manifesto al-Badawi’ dengan tema ”Ulamak ke Jalan Allah” bagi menyambut persidangan untuk menubuhkan PAS pada 24 November 1951. Mereka memutuskan supaya PAS menjadi sebuah pertubuhan politik Islam yang memperjuangkan kemerdekaan melalui landasan demokrasi ke arah membentuk sebuah negara yang diredhai Alah.
Semenjak itulah, PAS muncul sebagai sebuah pertubuhan politik Islam yang memperjuangkan kemerdekaan negara, kemudian menyertai pilihan raya demi pilihan raya. PAS juga menggunakan pelbagai saluran untuk menyampaikan mesej dakwahnya termasuk membentuk beberapa kerjasama politik dengan orang bukan Islam semenjak 1953. Di bawah kepemimpin Tuan Guru Haji Ahmad Fuad Hassan dan Dr Haji Abbas Alias, PAS bercakap soal kemerdekaan yang boleh ditegakkan hukum Islam. PAS menolak kerakyatan jus soli yang merugikan peribumi dan PAS mendesak supaya Islam dijadikan dasar negara yang merdeka. Apabila Dr Burhanuddin al-Helmy mengambil alih kepemimpinan PAS pada akhir 1956, PAS mula memperincikan sikapnya terhadap kemerdekaan yang hendak dicapai yang dianggap ’masih kosong’ dari
matlamat sebenar kerana mengabaikan kebangsaan Melayu dan ketuanan Islam1. Hal ini tergambar daripada hasrat Dr Burhanuddin, ”Dalam perjuangan kita (PAS) bagi mencapai kemerdekaan, kita telah dan terusmenerus memperjuangkan Melayu itu sebagai kebangsaan bagi negara Tanah Melayu ini dengan bertapak di atas asas ideologi Islam yang maha suci”2.
Penyertaan PAS dalam pilihan raya 1959 telah memberikan kejayaan besar apabila Terengganu dan Kelantan berjaya dikuasai. PAS membentuk kerajaan yang dipimpin oleh Mohd Daud Abdul Samad di Terengganu dan Ustaz Ishak Lotfi Omar di Kelantan sebagai Menteri Besar. PAS memulakan langkah sebagai kerajaan di dua negeri Pantai Timur untuk menterjemahkan ideologi perjuangannya yang berasaskan al-Quran dan Sunnah. Namun begitu, kerajaan PAS di Terengganu telah dijatuhkan pada Oktober 1961 hasil permainan politik kotor Perikatan. Di Kelantan, PAS berjaya bertahan sehingga BN mendaruratkan Kelantan pada akhir 1977. Dalam konteks ini, PAS-lah satu-satunya pembangkang yang diberikan kepercayaan oleh rakyat untuk memerintah kerajaan negeri di negara ini.
Selepas kejatuhan Terengganu pada hujung 1961, PAS mulai menerima tekanan-tekanan politik seperti penyalahgunaan ISA, penahanan Dr Burhanuddin al-Helmy diikuti oleh sekatan politik, keganasan Pemuda Tahan Lasak Umno dan beberapa siri pembunuhan politik. Perjuangan PAS untuk memartabatkan kebangsaan Melayu Raya berasaskan Islam telah dijadikan kambing hitam dalam Konfrantasi
PAS memasuki era baru dalam politik negara apabila PAS mula meneroka kerjasama dengan Umno bagi menjamin kestabilan politik negara, mengekalkan ketuanan Melayu dan menyerapkan Islam dalam pemerintahan. PAS menyertai beberapa parti lain telah membentuk Kerajaan Campuran PAS-Perikatan pada 1973, kemudian sama-sama mengasaskan Barisan Nasional (BN) pada 1974. BN mencapai kejayaan besar dalam pilihan raya 1974 dan PAS sendiri telah berjaya menembusi ruang-ruang yang baru sehingga membolehkan Islam di sampaikan ke corong telinga rakyat dengan lebih berkesan. Walau bagaimanapun, keterbukaan PAS dalam membentuk kestabilan politik negara telah disalahgunakan oleh musuh-musuh politiknya dengan melaga-lagakan pimpinan PAS sehingga terjadi krisis politik Kelantan pada 1977. Akibatnya, PAS telah menolak Akta Darurat (Kelantan) 1977 yang menyebabkan PAS bukan sahaja disingkirkan dari BN, tetapi turut kehilangan Kelantan.
Setelah melalui tempoh yang mencabar antara 1978 hingga 1982 di mana PAS terpaksa berhadapan dengan perpecahan, kehilangan kuasa pemerintahan, tekanan ISA dan krisis kepemimpinan, akhirnya PAS telah mengasaskan kepemimpinan ulamak pada Oktober 1982. Tuan Haji Yusof Rawa telah diangkat untuk memimpin PAS bagi menggantikan Datuk Mohd Asri yang meletakkan jawatan. Permulaan era kepemimpinan ulamak memperlihatkan PAS kembali kepada asas perjuangannya untuk mendaulatkan Islam dan memberikan penekanan terhadap kwajipan tersebut. Gerakan dakwah PAS berkembang dengan lebih tersusun melalui pendekatan haraki dan dalam masa yang sama PAS terus membina jambatan dakwah dengan non-Muslim sehingga terbentuk Majlis Perundingan Cina (CCC). Di sudut yang lain, pendekatan PAS telah disambut oleh kerajaan dengan melaksanakan juzuk tertentu daripada Islam seperti Dasar Penerapan Nilai-nilai Islam, Dasar Bersih, Cekap dan Amanah serta penubuhan Bank Islam, Universiti Islam Antarabangsa dan lain-lain.
Paling mencabar pada era kepemimpinan ulamak ialah beberapa siri penyalahgunaan ISA yang berlaku pada 1984, 1987 dan 1989, ketimbang dengan desakan PAS untuk diadakan Debat Terbuka PAS-Umno pada 1984. Dalam kemelut ini, tercetus pula tragedi Memali pada November 1985 yang mengorbankan 14 orang ahli PAS. Tetapi, pada 1987, Umno pula menghadapi krisis kepemimpinan sehingga parti tersebut diharamkan. Yang Dipertua Agung PAS, Ustaz Fadzil Mohd Noor memanfaatkan kesempatan ini dengan mewujudkan kerjasama politik dengan serpihan Umno, Semangat 46 yang membolehkan PAS berkuasa semula di Kelantan. Ketua Dewan Ulamak PAS (kemudian Mursyidul Am PAS), Tuan Guru Dato’ Nik Abdul Aziz Nik Mat diberikan kepercayaan untuk memimpin kerajaan Kelantan semenjak 1990. Dengan dasar ’Membangun Bersama Islam’, PAS berjaya melaksanakan tanggungjawabnya untuk menegakkan hukum Allah yang berada dalam bidang kuasana.
Pada 1996, PAS mula berkrisis dengan Parti Melayu Semangat 46 (PMS46) yang menyebabkan Angkatan Perpaduan Ummah (APU) yang dibentuk pada 1989 berpecah. Dua tahun kemudian, Umno sekali lagi menghadapi perpecahan ekoran pemecatan Datuk Seri Anwar Ibrahim yang menyebabkan wujudnya gerakan Reformasi. PAS telah memimpin Majlis Gerakan Keadilan Rakyat Malaysia (GERAK) bagi menuntut keadilan kepada rakyat, kemudian menubuhkan Barisan Alternatif (BA) pada 1999. Melalui BA, PAS berjaya merampas semula Terengganu. Timbalan Presiden PAS, Datuk Seri Tuan Guru Haji Abdul Hadi Awang diamanahkan untuk mengetuai kerajaan Terengganu sehingga 2004. Selepas pencapaian lemah PAS pada 2004 kerana momentum Perdana Menteri baru, PAS bangkit semula pada 2008 dengan mengetuai tiga kerajaan negeri dan turut serta dalam kerajaan di Selangor. Kini, PAS dilihat sebagai pencabar utama Umno dalam menguasai politik orang Melayu Islam.
Sepanjang tempoh 1951-2008 ini, PAS telah dipimpin oleh tujuh orang Yang Dipertua Agung/Presiden iaitu Tuan Guru Haji Ahmad Fuad Hassan (1951-1953), Dr Haji Abbas Alias (1953-1956), Profesor Dr Burhanuddin al-Helmy (1956-1969), Datuk Mohd Asri Muda (1969-1982), Tuan Haji Yusof Rawa (1982-1988), Dato’ Fadzil Mohd Noor (1988-2002) dan Datuk Seri Tuan Guru Haji Abdul Hadi Awang (2002 hingga sekarang).
1 Burhanuddin al-Helmy (1957), Panduan Jiwa Pergerakan, dlm. Suara Islam, Thn. 2, Bil. 1, Disember.
2 Burhanuddin al-Helmy (1960), Sambutan Kemerdekaan Kali Ketiga, Utusan Melayu, 31 Ogos.
3 Mohd Fadli Ghani (2003), Dewan Pemuda PAS: Suatu Kajian Terhadap Tahap-tahap Perkembangan Organisasi
Dalam Era Bertindak, 1975-2003, Tesis Sarjana Sastera, Pusat Pengajian Sejarah, Politik dan Strategi UKM, h. 27.
4 Wan Abdul Rahman Latif (1992), Parti-parti Politik di Malaysia: Asas Perjuangan dan Penerimaan Masyarakat,
dlm. Dunia Islam, Feb., h. 35.
5 Zambry Abd Kadir (1995), Religion and Politics: The Search for Political Legitimacy of The Pan-Islamic Party of
Sumber: www.pas.org.my Written by Jabatan Arkib PAS